|
Spytek Wawrzyniec Jordan z Zakliczyna Herbu Trąby დაბ. 1518 გარდ. 11 მარტი 1568
From Rodovid KA
საგვარეულო | Jordanowie |
სქესი | მამრობითი |
დაბადებისას მიღებული სრული სახელი | Spytek Wawrzyniec Jordan z Zakliczyna Herbu Trąby |
მშობლები
♂ Mikołaj Jordan [Jordan] გარდ. 1521 ♀ Anna Tarnowska-Jarosławska [Tarnowscy-Jarosławscy] დაბ. 1482 გარდ. 1514 | |
ვიკი-გვერდი | wikipedia:pl:Spytek_Jordan |
მოვლენები
1518 დაბადება:
ბავშვის დაბადება: ♀ Елизавета Йордан (Бонер, Лигеза) [Йорданы] გარდ. > 1575
ბავშვის დაბადება: ♀ Zofia Jordan [Jordanowie]
ტიტული: podskarbi koronny
ქორწინება: ♀ Anna Sieniawska (Jordan) [Sieniawscy] გარდ. 1574
11 მარტი 1568 გარდაცვალება: Mogilany
შენიშვნები
Spytek Wawrzyniec Jordan lub Wawrzyniec Spytek Jordan z Zakliczyna herbu Trąby (ur. 1518, zm. 11 marca 1568 w Mogilanach[1]) – podskarbi wielki koronny od 1550, kasztelan krakowski od 1565, wojewoda krakowski od 1561 i sandomierski od 1555, kasztelan sądecki od 1549. Pełnił ważną rolę polityczną w Polsce doby Zygmunta Augusta, był m.in. czołowym przeciwnikiem koronacji Barbary Radziwiłłówny na królową Polski. Był także przeciwnikiem ruchu egzekucji praw i egzekucji dóbr.
Był pierwszym wybitnym przedstawicielem znanego małopolskiego szlacheckiego rodu Jordanów. Syn Mikołaja Jordana i Anny z domu Melsztyńskiej[3]. Był znanym nie tylko w Polsce miłośnikiem sztuki. W swoim dworze w Myślenicach, a następnie w pobliskich Mogilanach otaczał się pisarzami, uczonymi, humanistami[4]. To właśnie w Myślenicach powstało Zwierciadło i trzecia księga Żywota człowieka poczciwego Mikołaja Reja.
Utrzymywał kontakty z różnowiercami, ale choć sam Jan Kalwin zachęcał go do zmiany wiary, do końca życia pozostał katolikiem.
Spytek Jordan był człowiekiem majętnym. Sam Zygmunt August pożyczał od Spytka jakieś sumy pieniężne. Poza kluczem myślenickim, melsztyńskim (wraz z dawną rodową siedzibą, zamkiem w Melsztynie) i licznymi starostwami posiadał kamienicę na Rynku w Krakowie (w miejscu dzisiejszego Pałacu Wodzickich).[5] Z małżeństwa z Anną Sieniawską – córką hetmana Mikołaja Sieniawskiego pozostawił jedynie córki, m.in. Elżbietę, żonę Stanisława Bonera (syna Seweryna Bonera), a później Mikołaja Ligęzy, oraz Zofię, żonę Samuela Zborowskiego.
Został pochowany w kościele św. Katarzyny w Krakowie w mauzoleum rodziny Jordanów.
უახლოესი წინაპრები და შთამომავლები
ქორწინება: ♀ Ганна Курозвецька (Ланцкоронська)
გარდაცვალება: 1489
ტიტული: dworzanin królewski
ქორწინება: ♀ Елизавета Йордан (Бонер, Лигеза)
გარდაცვალება: 1603