Dear Rodovidians, please, help us cover the costs of Rodovid.org web hosting until the end of 2025.

86.6% Complete

ნიკოლოზ ზურაბის ძე ჭავჭავაძე დაბ. 20 დეკემბერი 1829

From Rodovid KA

პიროვნება:688808
ნიკო ჭავჭავაძე
ნიკო ჭავჭავაძე
საგვარეულო ჭავჭავაძე
სქესი მამრობითი
დაბადებისას მიღებული
სრული სახელი
ნიკოლოზ ზურაბის ძე ჭავჭავაძე
სხვა სახელები "დიდი ნიკო"
მშობლები

ზურაბ მელქისედეკის ძე ჭავჭავაძე [ჭავჭავაძე] დაბ. 1800 გარდ. 30 ივნისი 1845

[1][2]

მოვლენები

20 დეკემბერი 1829 დაბადება:

27 ივლისი 1846 ქორწინება: ანა დავითის ასული ერისთავი [ერისთავი არაგვის] დაბ. 1833 გარდ. 18 აპრილი 1878

9 მარტი 1897 გარდაცვალება:

[რედაქტირება] წყარო

  1. არაგვის ერისთავები – ცხრ. 4 - ანა დავითის ას.; (1833-18.04.1878). გარდაცვალებამდე მცირე ხნით ადრე მუშაობდა არდაღანის ჰოსპიტალში მოწყალების მედდად. ~ (27.07.1846) (ყვარელი) თავადი ნიკოლოზ ზურაბის ძე ჭავჭავაძე. (1829-1897).
  2. ჭავჭავაძეები - ლიტ.1 - ნუსხა 3 - № 3.14. - ნიკოლოზ ზურაბის ძე ჭავჭავაძე (20.12.1829-9.03.1897), "დიდი ნიკო". სწავლობდა თბილისის გიმნაზიაში. სამხედრო სამსახურშია 1847 წლიდან. წოდებები: პრაპორშჩიკი (21.04.1850), პოდპორუჩიკი (22.05.1852), პორუჩიკი (5.06.1853). თურქებთან ომის დროს (1853-1856 წწ.) კახეთის მილიციის საცხენოსნო ასეულის მეთაურია; დაიჭრა 1854 წ.; თავი ისახელა თურქების ჯარისაგან გურიის დაცვის დროს, დამსახურებისათვის გადაყვანილ იქნა გვარდიაში. გახდა: შტაბს-როტმისტრი (8.11.1859), როტმისტრი (3.04.1860), პოლკოვნიკი (30.08.1863). დასავლეთ დაღესტანის სამხედრო გუბერნატორია 10.12.1866-25.10.1876, გენერალ-მაიორი - 26.11.1871. ჩაირიცხა მისი უდიდებულესობის ამალაში (1872 წ.). მცირე ხნით ხელმძღვანელობდა კავალერიის დივიზიის ნაკრებს თურქეთის საზღვარზე (3.06.-7.07.1877 წ.), შემდეგ დაღესტნისა და იქ მყოფი ჯარის უფროსია (10.01.1880-1.07.1883). გახდა: გენერალ-ლეიტენანტი (30.08.1881), კავალერიის გენერალი (1896), გენერალ-ადიუტანტი. იყო: წმ. ვლადიმერის მეორე ხარისხის ორდენის კავალერი (1860), წმ. ანას მესამე ხარისხის ორდენის მფლობელი ბაფთითა და მახვილით (1861), უბოძეს: წმ. სტანისლავის მეორე ხარისხის ორდენი საიმპერატორო გვირგვინით (1864), წმ. ანას მეორე ხარისხის ორდენი, წმ. ვლადიმერის მესამე ხარისხის ორდენი (1863), წმ. სტანისლავის (1871), წმ. ანას (1875) პირველი ხარისხის, წმ. ვლადიმერის მეორე ხარისხის (1883), თეთრი არწივის (1887), წმ. ალექსანდრე ნეველის (1890) ორდენები. დაჯილდოებული იყო, აგრეთვე, ლომის და მზის პირველი ხარისხის სპარსული ორდენით (1879). დაღესტნის გუბერნატორად ყოფნისას, მთიელთა შორის სარგებლობდა დიდი პოპულარობით, აწარმოებდა საირიგაციო სამუშაოებს. გარდაცვალების შემდეგ ადგილობრივმა მოსახლეობამ მისი კუბო ხელით ჩაიტანა ყვარელში. სამგლოვიარო ცერემონიალში მონაწილეობა მიიღო [[პიროვნება:482934|აკაკი წერეთელმა, წარმოთქვა სიტყვა და დაამთავრა ლექსით "იყო და გაჰქრა" ("ივარია, 1897, № 47, 12 მარტი). დაკრძალულია ყვარლის იოანე ნათლისმცემლის ეკლესიაში. - ცოლი (27.07.1846): ანა, დავით ერისთავის (არაგვის) ასული (1833-18.04.1878). გარდაიცვალა არდაღანში. დაკრძალულია იქვე. მის ნეკროლოგს ხელს აწერს რაფიელ ერისთავი, ლექსი უძღვნა ბარბარე ჯორჯაძემ ("დროება", 1878, № 173, 27 აგვისტო).


უახლოესი წინაპრები და შთამომავლები

პაპები
პაპები
მშობლები
ეკატერინე
დაბადება: 1814
ქორწინება: ზურაბ მელქისედეკის ძე ჭავჭავაძე
გარდაცვალება: 12 აპრილი 1844
მშობლები
 
== 3 ==
მიხეილ (მელქისედეკ) ზურაბის ძე ჭავჭავაძე
დაბადება: 16 ივლისი 1839
ტიტული: თავადი
ქორწინება: ნადეჟდა ნიკოლოზის ასული შატიხინა
გარდაცვალება: 11 სექტემბერი 1877
ნიკოლოზ ზურაბის ძე ჭავჭავაძე
დაბადება: 20 დეკემბერი 1829
ქორწინება: ანა დავითის ასული ერისთავი
გარდაცვალება: 9 მარტი 1897
== 3 ==